خنده ی ستاره‌ها
مجسمه ی اسب سفید است
دست شاعر مثل درخت میوه ندارد
بیست
بیست و یک
روی هیولا قمار می‌‌شود
رفتی توی تریبون صدا باشی
ستاره‌ها می‌‌ریزند
داری به املت تجاوز می‌‌کنی
راستش را بخواهی
سوسیس با تروریسم رابطه ی مستقیم دارد
سفید دست می‌‌دهد
صدای موزاییک از کجا می‌‌آید
چای ترا سر کشیدم
صدایم را پس بده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر